واکنش ایزومری شدن (همپارش) گلوکز به فروکتوز به وسیله آنزیم تثبیت یافته گلوکز ایزومراز در یک جت راکتور با جریان پایین رونده (DIR) مطالعه شده است. درصد تبدیل گلوکز به فروکتوز دراین راکتور اندازه گیری شده و با میزان تبدیل در راکتور ناپیوسته مقایسه شده است. در صنعت، این واکنش در راکتورهای بستر ثابت و با زمان ماند حدود 2 ساعت به 40 درصد تبدیل می رسد حال آنکه همین واکنش درجت راکتور پس از 30 دقیقه به همان میزان تبدیل رسید. درعین حال، به کمک یک راکتور ناپیوسته پس از زمان 30 دقیقه تبدیلی برابر با 25% به دست آمد. با استفاده از روش طراحی آزمایش تاگوچی شرایط بهینه سیستم تعیین شد. اثرات وزن آنزیم، قطر لوله مکش فاصله شیپورک از لبه بالایی لوله مکش شدت جریان مایع و شدت جریان گاز بر روی میزان تبدیل گلوکز بررسی شد. پس از تجزیه و تحلیل نتایج، مشخص شد که قطر لوله مکش و نسبت دبی مایع به گاز به ترتیب بیشترین و کمترین اثر را بر روی میزان تبدیل گلوکز دارد. در وهله اول، یک مدل سینتیکی ساده براساس الگوی میکائیلیس منتن برای توضیح ایزومری شدن گلوکز انتخاب شد وبا استفاده از روش حداقل سازی غیرخطی مربعات خطا پارامترهای مدل مذکور تعیین شد. درگام بعد، یک مکانیسم دقیق تر برای این واکنش ارایه شده و پارامترهای سینتیکی مدل مذکور نیز تعیین شد. از مقایسه داده های تجربی با نتایج حاصل از دو مدل مورد بحث مشخص شد که مدل سینتیکی بهبود یافته از دقت بیشتری برخوردار است.